Sonata No. 11, "Turkish March" - Wolfgang Amadeus Mozart

Sonate nr. 11, "Turkse mars" - Wolfgang Amadeus Mozart , is een populair solopianostuk gecomponeerd in 1783. Het is de laatste van 12 pianosonates gecomponeerd door Mozart. Het stuk staat bekend als de meest uitdagende en moeilijkste van alle pianosonates van Mozart.

Geschiedenis en uitgave van het stuk

Sonate nr. 11 werd in 1783 geschreven en aan het publiek voorgesteld terwijl Mozart in Wenen woonde. Het stuk is een van de populaire sonates in het laatste deel van zijn oeuvre. Het is zijn enige sonate met een finale, bekend als de Turkse Mars, die een van Mozarts bekendste stukken is geworden.

De eerste uitvoering van het werk vond plaats in een privéwoning op 9 december 1783. De originele partituur was opgedragen aan Mozarts vriend Gottfried van Swieten, een invloedrijke beschermheer. Het was de enige van de twaalf sonate die aan Van Swieten was opgedragen, maar wel de eerste die in het openbaar werd uitgevoerd, in 1793 tijdens een liefdadigheidsconcert in Praag.

Vereenvoudigde analyse van de compositie

Het stuk bestaat uit drie delen: twee delen snel-traag-snel en één deel snel-langzaam. De eerste twee delen vormen het openingsallegro, terwijl het laatste Allegretto de Turkse mars bevat. Het eerste deel is in de toonsoort F majeur met een ingetogen karakter en bevat een moeilijke cadens. Het tweede deel is in mineur en heeft een serieuzere toon. Het derde deel begint met een plechtige mars in Turkse stijl in C majeur, waarbij het hoofdthema zich afspeelt tegen contrasterende afleveringen in de mineurmodus. Het stuk wordt afgesloten met een korte Allegretto-finale.

Waarom het stuk zo populair is

Sonate nr. 11 is een van Mozarts bekendste stukken geworden vanwege de unieke combinatie van compositorische complexiteit en melodische charme. Het staat bekend om zijn dramatische bereik en virtuoze passages, waarbij de belangrijkste bron van aantrekkingskracht afkomstig is van de Turkse Mars. De exotische smaak van TheMarch wordt gecreëerd door frequente modulatie en het gebruik van zware gesyncopeerde ritmes. Deze elementen, gecombineerd met de melodieuze aantrekkingskracht ervan, hebben ertoe geleid dat het stuk een van de meest geliefde solopianowerken aller tijden is.

Sonate nr. 11 is een voorbeeld van Mozarts opmerkelijke muzikaliteit en compositorisch genie. De technische moeilijkheidsgraad en de diepte van de muzikale expressie maken het tot een waar kunstwerk dat het publiek over de hele wereld heeft geboeid. Hoewel het een uitdaging is voor zowel de solist als de luisteraars, heeft het terecht zijn plaats verdiend als een van Mozarts iconische solopianostukken.

Publicatie datum: 22. 02. 2023