Intermezzo in E-flat Minor, Op. 118, No. 6 - Johannes Brahms

Prelude to the Afternoon of a Faun is de titel van het beroemde symfonische gedicht gecomponeerd door de Franse impressionist Claude Debussy in 1894. Het is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Stéphane Mallarmé en geïnspireerd op het werk van de schilder Nabi. De compositie ging in 1894 in première en werd al snel een van de bekendste stukken klassieke muziek.

Geschiedenis en uitgave van het stuk

De volledig georkestreerde versie van de Prelude geschreven door Debussy ging in première op 22 december 1894 tijdens het Concerts Lamoureux in Parijs, met Gustave Doret als dirigent. E.Robert Schmitz schreef een arrangement voor fluiten, strijkers en harp dat in hetzelfde jaar in première ging met fluitist Paul Taffanel tijdens de Concerts Colonne. Na de immense populariteit werd het stuk al snel over de hele wereld uitgevoerd.

Het werd ook gearrangeerd voor piano, met slechts twee handen, door de virtuoze pianist Ricardo Viñes, die op dat moment een goede vriend van Debussy was en de oorspronkelijke première van de Piano Preludes Book One had gegeven. We danken Viñes de versie van de Prelude die het meest bekend is geworden en die ontelbare keren is opgenomen door talloze pianisten.

Vereenvoudigde analyse van de compositie vanuit het oogpunt van de muziektheorie

De Prelude is geschreven in een A-B-A vorm, wat betekent dat het begint en eindigt met hetzelfde muzikale materiaal. Het stuk volgt een sonatevorm, met een eerste deel waarin het hoofdthema en verschillende tussenliggende motieven zich ontvouwen en een tweede deel waarin deze motieven worden opgenomen en ontwikkeld op een contrasterende manier met de eerste melodische draden. Het hoofdthema van het stuk wordt gepresenteerd in de houtblazers en het eindigt met een korte herhaling van de hoofdmelodie.

De Prelude is beschreven als een stuk met een droomachtige kwaliteit dat de sfeer van het gedicht oproept. Dit wordt bereikt door Debussy's zeer bijzondere gebruik van harmonische progressies: hij gebruikt vaak afwijkende tonaliteit en vreemde dissonanten die helpen een dromerige, mysterieuze en buitenwereldse sfeer te creëren.

Waarom is dit stuk zo populair?

Er zijn een aantal redenen waarom Debussy's Prelude zo populair is geworden. Ten eerste is het een erg mooi, aangrijpend en suggestief muziekstuk en de verleidelijke, droomachtige soundscape heeft het tot een favoriet van veel mensen gemaakt. Ten tweede komt de populariteit deels voort uit het feit dat het is opgenomen door enkele van de meest iconische en inspirerende klassieke musici uit heden en verleden.

En last but not least is het een werk dat vaak wordt gebruikt in film- en televisieproducties, met name in The Shining (1980) van Stanley Kubrick en Charade (1963) van Stanley Donen. Dit heeft ertoe bijgedragen dat het werk wijd en zijd populair is geworden.

Samengevat is Claude Debussy's Prelude to the Afternoon of a Faun een prachtig stuk klassieke muziek dat een sfeer van schoonheid, mysterie en levendige droomachtige beelden oproept. De populariteit wordt ondersteund door de elegante compositie, de vele filmoptredens en de verschillende opnames door enkele van de meest getalenteerde muzikanten van de vorige eeuw.



Publicatie datum: 03. 12. 2023